Παύση και ποινική δίωξη Δημάρχων και ΔΣ που δεν ασκούν ένδικα μέσα κατά της μετατροπής συμβάσεων σε αορίστου

Πηγή: newsta.gr

Προ των ευθυνών θέτει τις πολιτικές ηγεσίες των Δήμων , το Υπουργείο Εσωτερικών .

Με επείγουσα εγκύκλιο , που υπογράφεται τόσο από τον υπουργό Εσωτερικών , Γιάννη Μιχελάκη όσο και από τον αναπληρωτή υπουργό , Λεωνίδα Γρηγοράκο , εγκαλούνται οι ηγεσίες των Δήμων που δεν προσφεύγουν στη Δικαιοσύνη κατά της μετατροπής συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, η οποία επισημαίνουν είναι Αντισυνταγματική.

Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών , θέτει τους Δημάρχους προ των ευθυνών τους  και τους προειδοποιεί με πειθαρχικά μέτρα- παύση , όπως απορρέει από το  νόμο.

Όπως είναι γνωστό, οι ΟΤΑ και τα νομικά τους πρόσωπα καλύπτουν τις εποχικές ή παροδικές ανάγκες τους, καθώς και τις ανάγκες των προγραμμάτων ή των έργων που υλοποιούν με συγχρηματοδότηση από διεθνείς οργανισμούς ή από εθνικούς πόρους, με την πρόσληψη εκτάκτου προσωπικού με συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου ή με τη σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου, ενώ συμμετέχουν και σε προγράμματα ενίσχυσης της απασχόλησης, προσλαμβάνοντας ανέργους για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

« Οι ως άνω συμβασιούχοι οφείλουν να αποχωρούν από τις υπηρεσίες με τη λήξη της διάρκειας των συμβάσεών τους, όπως προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία, η δε μετατροπή των συμβάσεών τους σε αορίστου χρόνου απαγορεύεται ρητά από το άρθρο 103 του Συντάγματος» υπογραμμίζουν.

«Εντούτοις, τονίζουν ,επί σειρά ετών παρατηρείται το φαινόμενο της αναγνώρισης τέτοιου τύπου συμβάσεων ως εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, με αποφάσεις πολιτικών δικαστηρίων, οι οποίες καθίστανται τελεσίδικες και αμετάκλητες άρα και υποχρεωτικές για τη διοίκηση (ν.3068/2002)».

Και επισημαίνουν ότι « σε ορισμένες περιπτώσεις τα αρμόδια όργανα των ΟΤΑ και των νομικών τους προσώπων αποδέχονται τα αιτήματα των αγωγών, συνομολογούν ότι με τις συμβάσεις αυτές καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες τους και δεν ασκούν τα προβλεπόμενα τακτικά και έκτακτα ένδικα μέσα κατά των αποφάσεων αυτών, ως οφείλουν για την προάσπιση των συμφερόντων τους.

Αποτέλεσμα των πρακτικών αυτών είναι η κατάταξη συμβασιούχων σε προσωποπαγείς θέσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου των φορέων αυτών, καταστρατηγώντας το συνταγματικά κατοχυρωμένο σύστημα προσλήψεων του ν.2190/94, όπως ισχύει και για τους φορείς αυτούς και επιβαρύνοντας τους προϋπολογισμούς τους με μη προγραμματισμένες δαπάνες».

Επιπροσθέτως, σημειώνουν , «  επειδή συνυπολογίζονται οι κατατάξεις αυτές για την τήρηση του λόγου 1/5 (μία πρόσληψη ανά πέντε αποχωρήσεις προσωπικού) στο δημόσιο, στερούνται οι φορείς τη δυνατότητα πρόσληψης μονίμου προσωπικού, από τους διαθέσιμους επιτυχόντες σε διαδικασίες πρόσληψης υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ».

Και τους επισημαίνουν , « όπως έχετε ενημερωθεί κατ’ επανάληψη, τόσο από το Υπουργείο μας όσο και από τα Υπουργεία Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Η.Δ. και Οικονομικών, οι ΟΤΑ και τα νομικά τους πρόσωπα έχουν καθήκον να προασπίζονται, τα συμφέροντά τους, μέχρις εξαντλήσεως των ενδίκων μέσων και βοηθημάτων και σε κάθε στάδιο των δικών αυτών.

Ειδικότερα, σας επισημαίνουμε ότι σύμφωνα με τα άρ. 72 και 176 του ν. 3852/2010, η Οικονομική Επιτροπή του Δήμου και της Περιφέρειας αντίστοιχα, έχει αρμοδιότητα για τη λήψη της απόφασης άσκησης όλων των ενδίκων βοηθημάτων και μέσων, ενώ δεν είναι επιτρεπτή οποιαδήποτε παραίτηση από άσκηση ενδίκων μέσων, προκειμένου για μισθολογικές απαιτήσεις καθώς και απαιτήσεις μισθών, επιδομάτων, αποζημιώσεων και γενικά μισθολογικών παροχών οποιασδήποτε μορφής, εξαιρουμένων εκείνων για τις οποίες το νομικό ζήτημα έχει επιλυθεί με απόφαση ανωτάτου δικαστηρίου.

Συνεπώς, η μη εξάντληση των ενδίκων μέσων στις δικαστικές διαφορές, που αναφύονται σύμφωνα με τα ανωτέρω αναφερόμενα, δύναται να ενεργοποιήσει από πλευράς σας τη διαδικασία των άρθρων 233 επομ. του ν. 3852/2010 περί πειθαρχικής ευθύνης αιρετών.

Σε συνάφεια με τα προαναφερόμενα, επισημαίνουμε ότι ομοίως δύνανται να ελεγχθούν τα αιρετά μέλη που μετέχουν στη διοίκηση των δημοτικών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, σύμφωνα με τις προβλέψεις των αντίστοιχων άρθρων του ΚΔΚ, όπως ισχύουν (234 παρ.1, 240 παρ.2).

Τέλος, σε κάθε περίπτωση πρέπει να εξετάζεται η δυνατότητα παραπομπής στον εισαγγελέα για διερεύνηση διάπραξης ποινικού αδικήματος».