Τον ρόλο του … καλού Σαμαρείτη ανέλαβε προσφάτως ο “Αιαντειάρχης”

πηγή: [ γνώμη της Σαλαμίνας ]

Δεν εξηγείται διαφορετικά η καλή του διάθεση να … “προστατεύσει”, όπως λέει ο ίδιος, όσους ανθρώπους του Τοπικού Τύπου ενεπλάκησαν ή πρόκειται να εμπλακούν σε δικαστικές περιπέτειες, επειδή δημοσίευσαν στις εφημερίδες τους επώνυμες επιστολές τρίτων και ο κ. Τσαβαρής, πιστεύοντας ότι θίγεται από αυτές, κατέθεσε εναντίον τους αγωγές και μηνύσεις για συκοφαντική δυσφήμιση.

Ο “Αιαντειάρχης”, τις τελευταίες ημέρες, μοιράζει συμβουλές του τύπου “πρόσεχε αυτό, μην γράφεις εκείνο” σε δημοσιογράφο, ζητάει ραντεβού με εκδότη και προφητεύει κακά ξεμπερδέματα, υπό τύπο συμβουλής, σε μάρτυρα υπεράσπισης δικαστικής υπόθεσης.

Να θυμίσουμε στον “Αιαντειάρχη” ότι, σε δεύτερη ανάγνωση αυτά μπορούν πολύ εύκολα να εξηγηθούν ως απόπειρα χειραγώγησης του Τύπου δια του εκφοβισμού,

ως απόπειρα συνδιαλλαγής με εκδότη που είναι ήδη δικαστικά μπλεγμένος και ως απόπειρα εκφοβισμού μάρτυρα, που διώκεται και ποινικά ως πράξη;

Μήπως να του θυμίσουμε ότι οι δικογραφίες, εφόσον δεν έχουν εισαχθεί στο ακροατήριο, είναι απόρρητες; Μήπως να του θυμίσουμε ότι κι εκείνος εκδίδει εφημερίδα και αυτό μπορεί να περεξηγητέο, όταν έχει και άλλη ιδιότητα; Ή μήπως να τον ρωτήσουμε για την κατά 180 μοίρες στροφή του και από διαπύρσειος κατήγορος του κ. Τσαβαρή, έγιναν σήμερα αυτοκόλλητοι; (βλέπε εδώ)

Άραγε ο “Αιαντειάρχης” λειτουργεί αυτοβούλως ή κατ’ εντολήν του άνακτος που έχει αναγάγει την άσκηση της Πολιτικής, σε δικαστικά κατηγορητήρια κατά παντός -κατά την άποψή του- υπευθύνου;